Het Uitzicht Beperkt

 

Eensgezindheid 

(In onderhoud)

 

Bijzonder belangrijk lijkt eensgezind te zijn in een streven. En eensgezindheid in een maatschappij, ik bedoel in dit verband de staat, is moeilijk te bereiken. Dat is niet vreemd natuurlijk en misschien maar goed ook, want de maatschappij moet openstaan voor allerlei ideeën om vooruitgang te maken. Een maatschappij is net als een bedrijf afhankelijk van gemaakte winsten die voortkomen uit belastingen, leges en andere revenuen. En reken maar dat die maatschappij constant bezig is ideeën te bestuderen om op die manier meer winst te verkrijgen om allerlei projecten van de grond te krijgen.

 

Maar omdat een maatschappij altijd te maken heeft met oppositie, kan het heel lang duren voordat zo’n project van de grond komt of zoals vaak gebeurd wordt weggestemd. Dat is goed zolang oppositie geïnspireerd is door bedrevenheid met de maatschappij en terecht constateert dat een project de plank geheel misslaat of gewoon te veel geld kost waardoor goede doelstellingen niet kunnen worden bereikt. Een heel simpel voorbeeld is wat nu speelt, dat de Tour de France een bepaalde route volgt die voor een klein gedeelte gescheiden wordt door een betonnen middenberm. Het zou tienduizenden Euro’s kosten om die tijdelijk te verwijderen en te herplaatsen. Dat, terwijl de later te verrijden tour d’Italia ook die route heeft opgenomen en die eis niet stelt. Terecht is er oppositie tegen de verwijdering. Wat kan je allemaal niet voor nuttige dingen doen met dat geld!

 

Maar het is vreemd dat er met betrekking tot geloofszaken geen eenstemmigheid valt te bereiken, behalve dan dat men, wat de christelijke wereld betreft, dezelfde God aanbidt. De strijd om Gods genegenheid kan zo hoog oplopen dat alleen daarom al oorlogen ander bloedvergieten om ontstaan. Dat was niet alleen vroeger het geval, het gebeurt nog steeds.

 

Katholieken, Protestante en bepaalde sekten staan nog steeds in sommige landen of streken lijnrecht tegenover elkaar. Natuurlijk speelt de politiek daarin vaak een grote rol, maar er zijn ook genoeg sektarische afscheidingen of bewegingen die hun recht gewapenderhand verdedigen of andersdenkenden om geloofsredenen de dood injagen.

 

Het lijkt er daardoor op dat het kwaad in de maatschappij op alle fronten meer winst maakt dan het goede. Alsof het kwade tegenover het goede beter georganiseerd is. En dat is zo!

 

Want stel je nu eens voor dat iedere christen de dag begint met een gebed en het voornemen goed te doen. Even iets positiefs te denken of te lezen. Zijn naaste lief te hebben met het verlangen je niet negatief te laten beïnvloeden. Je niet door het nieuws, gemopper op het werk of door vrienden en vriendinnen uit het lood laat staan. En wat heel belangrijk is als gelovigen met elkaar hand in hand weigeren kwaad met kwaad te bestrijden. Geen kwaad zien in elkaars leerstellingen anders dan een andere mogelijkheid waarmee en waarin de ander zich thuis voelt.

 

Niet wedijveren om goede doelen omwille van de mogelijkheid voor een bepaalde prediking. Geen versnippering van geestelijk vermogen vanwege een veronderstelling of zienswijze in de Bijbel of omdat iets geopenbaard lijkt.