Het Uitzicht Beperkt

 

Zo onredelijk

 

Je leest het in de kranten

Je ziet het op de buis

Alle ellende van de wereld

Komt tegenwoordig bij je thuis

Armoe, honger, oorlog, haat verdriet en pijn

Er zijn mensen die geloven

Dat dit Gods wil zou zijn

 

Twee grote bruine ogen

Kijken me aan van de tv

Een moeder lijkt te denken

Wat moet ik hier nu mee

De vliegen op z’n lichaam

Profiteren van zijn nood

Een volkomen zinloos lijden

Vindt uitkomst in de dood

 

Heb al uw naasten lief

Wordt ons verteld door onze Heer

Hij die daarin voorbeeldig was

Werd gekruisigd voor zijn leer

Zo, wie is er werkelijk schuldig

Aan het lijden om ons heen

Doe ik alles wat ik doen kan

Of is mijn hart ook van steen

 

Zo onredelijk

Zo onvergeeflijk

Zo troosteloos in smart

Zo onverbiddelijk hard

Het doet me veel verdriet,

Het doet me erg veel pijn

Als ik mensen hoor zeggen

Dat dit Gods wil zou zijn

 

(Henk van Grondelle, 1985, liedje, gospelrock)